Steganografie is het verbergen van informatie in onschuldig ogende objecten en is onderdeel van cryptografie. Steganos betekent verborgen en graffein schrijven. Sinds de komst van digitale bestanden voor beeld en geluid, heeft de steganografie een enorme opleving ondergaan.

Het verstoppen van boodschappen gebeurt al sinds de Oudheid, met als voorbeeld Herodotus die vertelt hoe rond 440 voor Christus een vorst het hoofd van een slaaf liet kaalscheren en daarna een tatoeage liet aanbrengen. De boodschap bevatte een waarschuwing voor Griekenland over de geplande invasie door Perzië. Toen het haar weer teruggroeide was de informatie verborgen voor de buitenwereld en kon weer zichtbaar gemaakt worden door het scheren van het hoofdhaar.

Een andere techniek in het oude Griekenland, ook beschreven door Herodotus, was het schrijven van boodschappen op hout, en ze dan te bedekken met een laag was, zodat het leek of het een ongebruikt tablet was.

Van oudsher kent men ook manieren om boodschappen te schrijven op papier met onzichtbare inkt.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikten Duitsland en andere spionnen microdots om informatie te verzenden. Deze microdots waren ongeveer zo groot als het punt getypt met een schrijfmachine, en ze bevatten minuscule informatie op fotografische wijze verkleind.